Nooit geweten dat ik zo verslaafd kon raken aan iets op het internet. Nooit geweten dat dat kon. Nu weet ik het wel want heb vanavond beleeft hoe dat is. Je raad het wellicht al. Twitter lag eruit. En je raad het al. Geen contact meer met mensen. En zoals vele mensen weten. Ik ben een mensenmens. Ook al kom ik niet vaak over als een mensenmens ik ben het wel. Ik heb het liefste vrienden om me heen. Wel mensen die ik goed ken. Als ik mensen niet goed ken dan hoef ik ze ook niet echt te kennen. Ik weet dat dat een rare eigenschap is maarja. Ik kan er ook niets aan doen. Het is zoals het is.
Maar dat een mens zoals ik zo in paniek kan raken als er 1 social medium eruit ligt. Jullie zeggen denk ik wat stelt hij zich aan. Dat denk ik ook maar toch was er even paniek. Waarom weet ik niet. Misschien omdat ik er elke dag wel mee bezig ben. En het ineens even niet meer kon.
Toch denk ik er niet om er mee op te houden. Ik weet toch dat als ik weer op school kom weer moet afkicken omdat ik mijn netbook nog niet terug heb (toch nog maar eens met de kuchMEDIA MARKTkuch bellen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten